هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی‌ها و جذابیت‌های معشوق خود سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند رنگ‌های تازه، باد، گلشن و جام، احساسات خود را بیان می‌کند. معشوق در این شعر به‌عنوان فردی شوخ، نازک‌اندام و جذاب توصیف شده که هر حرکت او تأثیری عمیق بر دل عاشق می‌گذارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، درک تصاویر شاعرانه و استعاره‌های به‌کار رفته در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۰۲۸
از برم دل می برد هر دم به رنگ تازه ای
دلبر نازک نهالی، شوخ و شنگ تازه ای
تازجوش بولهوس رنگش با باد شرم رفت
ریخت بر روی هوا طرح فرنگ تازه ای
ترک چشم مست او در هر مژه بر هم زدن
با دل عشاق ریزد رنگ جنگ تازه ای
ترک چشم او ز هر مژگان بهم سودن بریخت
بر دل غمدیده یک ترکش خدنگ تازه ای
می دهد جویا ز هر جامی که بر لب می نهد
گلشن امید ما را آب و رنگ تازه ای
دلبر نازک نهالی، شوخ و شنگ تازه ای
تازجوش بولهوس رنگش با باد شرم رفت
ریخت بر روی هوا طرح فرنگ تازه ای
ترک چشم مست او در هر مژه بر هم زدن
با دل عشاق ریزد رنگ جنگ تازه ای
ترک چشم او ز هر مژگان بهم سودن بریخت
بر دل غمدیده یک ترکش خدنگ تازه ای
می دهد جویا ز هر جامی که بر لب می نهد
گلشن امید ما را آب و رنگ تازه ای
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
