اگر چشمی به زیر افکنده باشی
چو خورشید برین تابنده باشی

کم از مهر سلیمانی نباشد
اگر دل را ز دنیا کنده باشی

به کیش ما به از صد ساله شاهی است
اگر یک دم توانی بنده باشی

شکست قیمتت در خود فروشی است
مگو از خویش تا ارزنده باشی

ز گلگلشت بهشت افتاده ای دور
ز سوء خلق اگر آکنده باشی

ترا بس سرخ رویی رنگ خجلت
گر از کردار خود شرمنده باشی

اگر خود را نبینی مردمک وار
به چشم مردمان زیبنده باشی

نجوید تا کسی جویا نیابد
اگر جوینده ای یابنده باشی