دل کباب ز خوناب دیده بد نام است
بسوختیم و هنوز از تو کار ما خام است

اگر نه مهر تو می ورزد آفتاب چرا
ملازم سر کوی تو صبح تا شام است

بیا و جرعه مستان غم به رغبت نوش
که صاف شیشه افلاک درد این جام است

غرور حسن ببین و نیاز عشق که ما
دعای خیر کنیم و جواب دشنام است

ادب ز کف مده از امتحان عشق بترس
که خاصه بهر همین شیوه عاشقی عام است

کسی که طالب گنج وصال شد اهلی
اگر نه در دهن اژدهاست ناکام است

«اهلی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir