هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، به موضوعاتی مانند عشق الهی، جدایی از ظواهر دنیوی، و ارزش معنا بر صورت تأکید دارد. شاعر از مجنون و لیلی به عنوان نماد عشق یاد می‌کند و بر ترک تعلقات دنیوی و رسیدن به حقیقت درونی تأکید می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند آزادگی، مستی معنوی، و بی‌اعتنایی به دنیا دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به مستی و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۹۸

هر جا که بنگری رخ او در تجلی است
مجنون اگر شوی همه آفاق لیلی است

دور از توام بصورت و در معنیم قرین
صورت تفاوتی نکند اصل معنی است

ما را که دل بطرفه غزالی گرفته انس
مجنون صفت گریختن از خلق اولی است

گر سرو با تو لاف زد آزاده اش مخوان
آزاده نیست هر که گرفتار دعوی است

پیش کسی که باده ز دست تو خورده است
زهرست آب خضر اگر از دست عیسی است

مست تو گر ز کار جهان فرد شد چه شد
بخت مجردان تو در کار عقبی است

گر پوست بر کنند ز صورت پرمست
اورا چه غم که زنده دل از مغز معنی است

اهلی حریف مغبچه و جام می کسی است
کورانه فکر دین و نه پروای دنیی است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.