هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن زیبایی و جذابیت معشوق با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های مختلف مانند مصحف، آیت، مه نو، و گلستان توصیف شده است. شاعر از خوبی و ملاحت معشوق سخن می‌گوید و او را به عنوان سلطان خوبی می‌ستاید.
رده سنی: 15+ این متن دارای مضامین عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد ایجاد می‌شود.

شمارهٔ ۲۶۵

روی تو مصحفی است که در آن خوبی است
خال تو آیتی است که در شان خوبی است

جان جهان، ملاحت روی تو تازه کرد
خوبی است جان عالم و آن جان خوبی است

طغر ای ابرویت چو مه نو تمام کرد
منشور دلبری که ز دیوان خوبی است

آهسته ران که توسن حسن تو پست ساخت
جولان هرکه در سر میدان خوبی است

رخسار دلفروز تو زان لعل پر نمک
این معدن ملاحت و آن کان خوبی است

روی چو آتشت گل باغ جوانی است
قد خوشت نهال گلستان خوبی است

سلطان اگر ربود دلش خوبی غلام
اهلی غلام اوست که سلطان خوبی است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.