هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به موضوع عشق، محبت، رنج‌های عاشقانه و تسلیم در برابر سرنوشت می‌پردازد. شاعر از زیبایی معشوق، درد عشق و صبر در برابر رنج‌ها سخن می‌گوید و بر اهمیت شکرگزاری تأکید دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در شعر نیاز به درک و بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و تسلیم ممکن است برای کودکان نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۲۹۶
صدهزاران چشم اگر بر روی یوسف ناظرست
از خریداران بیک دیدن محبت ظاهر است
گر کنی زینگونه در کار محبان زهر چشم
چشم تا برهم زنی کار حریفان آخر است
نقش ابروی ترا تا قبله دل ساختم
کافرم ای بت گرم نقشی دگر در خاطرست
شور و مستی از من و جور و جفا عیب از تو نیست
عشق و مستوری و حسن دلنوازی نادرست
دل بدرد و غم نهادم لاجرم شادم زبخت
شاد باشد هرکه او بر بخت و روزی شاکرست
کس نمی بینم که از دردت ندارد ناله یی
اینقدر باشد که اهلی دردمندی صابرست
از خریداران بیک دیدن محبت ظاهر است
گر کنی زینگونه در کار محبان زهر چشم
چشم تا برهم زنی کار حریفان آخر است
نقش ابروی ترا تا قبله دل ساختم
کافرم ای بت گرم نقشی دگر در خاطرست
شور و مستی از من و جور و جفا عیب از تو نیست
عشق و مستوری و حسن دلنوازی نادرست
دل بدرد و غم نهادم لاجرم شادم زبخت
شاد باشد هرکه او بر بخت و روزی شاکرست
کس نمی بینم که از دردت ندارد ناله یی
اینقدر باشد که اهلی دردمندی صابرست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
