هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع عشق الهی و بی‌قراری عاشقان حقیقی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عشق حقیقی محدود به مکان خاصی مانند کعبه نیست و در همه جا حضور دارد. او عقل و تقوا را در مقابل مستی و دیوانگی عشق قرار می‌دهد و اشاره می‌کند که هدف آفرینش، گوهر یکتای عشق است. متن همچنین به بی‌ثباتی دنیا و ارزش نهادن به عشق الهی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند 'خرابات' و 'مستی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۹۷

آنکس طلبد کعبه که بیگانه عشق است
گر عاشق و مستی همه جا خانه عشق است

ای عقل تو و مسجد معموره تقوی
ماییم و خرابات که ویرانه عشق است

از بحر وجود و صدف سینه آدم
مقصود خدا گوهر یکدانه عشق است

در مدرسه و صومعه و دیر و خرابات
حرفی که شنیدی همه افسانه عشق است

با اینهمه هشیاری و عشقی که ملک راست
دل شیفته شیوه مستانه عشق است

مشکن دل دیوانه ام ای شیشه گردون
از وی بحذر باش که دیوانه عشق است

اهلی اگرش ساغر جم نیست همین بس
کز درد سفالی سک میخانه عشق است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.