هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او خود را بی‌نهایت درمانده و ناتوان از بیان حال خویش می‌داند، اما عشق و مستی را سودمند می‌خواند. همچنین، از زیبایی معشوق و تأثیر تیر عشق بر خود می‌گوید و امیدوار است که حتی کوه نیز به فریادش پاسخ دهد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'می و معشوقه' و عمق احساسات بیان‌شده مناسب گروه سنی بالاتر است.

شمارهٔ ۴۱۳

مسکینی ما را نتوان شرح و بیان کرد
مسکین تر از آنیم که تقریر توان کرد

کار می و معشوقه سراسر همه سودست
از کس نشنیدم که درین کار زیان کرد

المنه لله که در صید گه عشق
تیر تو مرا در صف عشاق نشان کرد

باور نکنم من که پری تو بحسن است
حسنی اگرش بود چرا از تو نهان کرد

شاید که دل کوه بفریاد در آید
امروز که اهلی ز غم عشق فغان کرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.