هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مضامین عشق، رنج، صبر و فداکاری سخن می‌گوید. شاعر از عشق عمیق، درد فراق و رنج‌های ناشی از آن می‌نویسد و از مفاهیمی مانند قضا و قدر، عشق الهی و عشق زمینی استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به داستان‌های اساطیری و عاشقانه مانند یوسف و زلیخا، فرهاد و شیرین، و مجنون و لیلی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به رنج و غم ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۴۸۳

تا کلک قضا نقد وجود از عدم آورد
نقشی چو خط سبز تو کم در قلم آورد

ای تازه پسر یوسف مصری بحقیقت
یا مادر گیتی دو برادر بهم آورد

جانی بشهیدان ره کعبه دل داد
بویی که نسیم سحر از آن حرم آورد

صبر از دل غمدیده چو کم گشت چه جویم
کان گمشده تا در دل من کشت غم آورد

مو بر تن من از رقم عشق تو زد تیغ
تیغ همه عالم بسرم این رقم آورد

بر سنگ مزارم بنویسید چو فرهاد
کاین بود که تاب اینهمه سنگ ستم آورد

مجنون جگر خسته بود در صف عشاق
اهلی که نواهای عرب در عجم آورد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.