هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی بیانگر عشق و وفای شاعر به معشوق است. شاعر از دل شکسته خود به عنوان گنجی از وفا یاد می‌کند و از معشوق می‌خواهد که با وجود فقر و درویشی عاشق، از او کناره نگیرد. همچنین، شاعر به تأثیرات مثبت نگاه و کرشمه‌های معشوق اشاره کرده و از او می‌خواهد که به سوخته‌دلان توجه کند. در نهایت، شاعر بر اهمیت رسیدن به مراد دوست و بی‌اهمیت بودن اقدامات دشمن تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارند.

شمارهٔ ۵۰۴

دل شکسته ما گنجی از وفا دارد
بخر شکسته ما را که سودها دارد

مکن کناره ز عاشق اگرچه درویش است
که پرتو نظرش فیض کیمیا دارد

جفا و خشم تو ما را وفا و مهر افزود
کرشمه های محبت لطیفه ها دارد

بلب حواله ما کن حواله بچشم
که چشم مست تو پروای ما کجا دارد

تو آفتاب جهانی نظر دریغ مدار
ز حال سوخته یی کز جهان ترا دارد

مراد دوست بدست آر و غم مخور اهلی
که هرچه خصم کند دوست کی روا دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.