هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از عشق، غم و حالات درونی شاعر سخن می‌گوید. شاعر از فتنه‌ای پنهان، دلبری معشوق، غمزه‌های شوخ و ابروی کمانی او یاد می‌کند و از غرق شدن در بحر غم و عشق می‌نالد. همچنین، اشاره‌ای به رسوایی و بیخودی عاشق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

شمارهٔ ۵۳۶

خط دمید از رخ او کار بلا بالا شد
یارب این فتنه پنهان ز کجا پیدا شد

وه که دی غمزه زنان شوخ کمان ابروی من
نگهی کرد که مرغ دل من از جا شد

عاشق روی تو آلوده نگردید بهیچ
غرقه بحر غمت تشنه لب از دریا شد

حالتی داشتم از عشق نهان با مه خود
ناله یی کردم و احوال درون گویا شد

اهلی آن خرقه که بر عیب نهان می پوشید
عاقبت چاک شد از بیخودی و رسوا شد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.