هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ‌کس جز عاشق و معشوق نمی‌تواند زبان عشق را بفهمد. شاعر از تنهایی و ناله‌های خود می‌گوید و آرزوی وصال معشوق را دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۲۶

حدیث ما و تو هر بوالهوس نمیداند
زبان عاشق و معشوق کس نمیداند

من از حدیث تو مستم رقیب از شکرت
سخن سرایی طوطی مگس نمیداند

دل ترا چه غم از من که مرغ آزادست
بلای عشق و جفای قفس نمیداند

چنان گرفت دلم بی تو خو به تنهایی
که غیر ناله خود همنفس نمیداند

گذشت ناله اهلی ز عرش رحمی کن
که جز وصال تو فریاد رس نمیداند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.