هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ اهمیت پرهیز از غیبت و بدگویی از دیگران است. شاعر تأکید می‌کند که بدگویی از دیگران نه تنها به آن‌ها آسیب می‌زند، بلکه شخصیت خود فرد را نیز خراب می‌کند. همچنین، متن به این نکته اشاره می‌کند که غیبت حتی از دزدی هم بدتر است، زیرا دزدان حداقل با تلاش خود چیزی به دست می‌آورند، اما غیبت‌کننده بدون هیچ سودی فقط دیگران را بدنام می‌کند.
رده سنی: 12+ این متن حاوی مفاهیم اخلاقی و اجتماعی است که برای درک و تحلیل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. مفاهیمی مانند غیبت، بدگویی، و تأثیرات منفی آن‌ها بر فرد و جامعه، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و آموزنده است.

گفتار اندر غیبت و خللهایی که از وی صادر شود

بد اندر حق مردم نیک و بد
مگوی ای جوانمرد صاحبت خرد

که بد مرد را خصم خود می‌کنی
وگر نیکمردست بد می‌کنی

تو را هر که گوید فلان کس بدست
چنان دان که در پوستین خودست

که فعل فلان را بباید بیان
وز این فعل بد می‌برآید عیان

به بد گفتن خلق چون دم زدی
اگر راست گویی سخن هم بدی

زبان کرد شخصی به غیبت دراز
بدو گفت داننده‌ای سرفراز

که یاد کسان پیش من بد مکن
مرا بدگمان در حق خود مکن

گرفتم ز تمکین او کم ببود
نخواهد به جاه تو اندر فزود

کسی گفت و پنداشتم طیبت است
که دزدی بسامان تر از غیبت است

بدو گفتم ای یار آشفته هوش
شگفت آمد این داستانم به گوش

به ناراستی در چه بینی بهی
که بر غیبتش مرتبت می‌نهی؟

بلی گفت دزدان تهور کنند
به بازوی مردی شکم پر کنند

ز غیبت چه می‌خواهد آن ساده مرد
که دیوان سیه کرد و چیزی نخورد!
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت در خاصیت پرده پوشی و سلامت خاموشی
گوهر بعدی:حکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.