هوش مصنوعی: این شعر از درد فراق و دوری از معشوق سخن می‌گوید و احساسات شاعر را در قالب تصاویر زیبایی مانند نسیم گل، مرغ چمن، لاله و چراغ بیان می‌کند. شاعر از غم و حسرت خود می‌گوید و آرزو می‌کند که جرعه‌ای از محبت معشوق به او برسد تا دردهایش تسکین یابد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۸۲

نسیم گل دگران را دماغ تازه کند
مرا چو مرغ چمن درد و داغ تازه کند

چو لاله دامن صحرا گرفته ام بی دوست
که داغ حسرت من گشت باغ تازه کند

فراغت همه کس درد دل برد اما
مراست درددلی کش فراغ تازه کند

تنم شوق همچون چراغ سوزد اشک
چه روغنی است که سوز چراغ تازه کند

دماغ اهلی مسکین بسوزد آتش غم
ببخش جرعه خود تا دماغ تازه کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.