هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از زبان عاشقی است که از معشوق خود می‌خواهد که توجه و محبتش را تنها به او اختصاص دهد و اجازه ندهد دیگران از این محبت بهره‌مند شوند. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل، شمع، بلبل و نخل، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بخش است. همچنین، استفاده از زبان و تصاویر شاعرانه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۸۳۴
معلم، آن گل نورا بخار و خس مگذرا
چو با منش نگذاری بهیچکس مگذار
رخیکه از دم گرمم چو شمع روشن گشت
بآه سرد رقیبان بوالهوس مگذار
نسیم گلشن او عطر هر دماغ مکن
مرا چو بلبل محروم در قفس مگذار
ز نخل قامت او دست غیر کوته دار
چه جای او که مرا نیز دسترس مگذار
چو قطع آرزوی خویش میکنی اهلی
بآرزوی دلش دست همنفس مگذار
چو با منش نگذاری بهیچکس مگذار
رخیکه از دم گرمم چو شمع روشن گشت
بآه سرد رقیبان بوالهوس مگذار
نسیم گلشن او عطر هر دماغ مکن
مرا چو بلبل محروم در قفس مگذار
ز نخل قامت او دست غیر کوته دار
چه جای او که مرا نیز دسترس مگذار
چو قطع آرزوی خویش میکنی اهلی
بآرزوی دلش دست همنفس مگذار
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
