هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به مخاطب توصیه می‌کند از وابستگی به دیگران بپرهیزد، آزاد و مستقل باشد، و در عین حال از زندگی لذت ببرد. شاعر توصیه می‌کند که مانند بلبل خوش‌الحان باشی اما گاهی هم سکوت کنی، و مانند شمع در آتش بسوزی اما تبسم بر لب داشته باشی. همچنین، از جاه‌طلبی و追求 مقام دنیوی دوری کند و به جای آن، با قناعت و آرامش زندگی کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و توصیه‌ها نیاز به درک بالاتری از زندگی و تجربه دارد.
شمارهٔ ۸۷۴
دلا چو باز گریزان ز وصل مردم باش
دمی بهر که بر آری دمی دگر گم باش
اگر هوای نشستن به صحبتی داری
درون میکده بنشین مصاحب خم باش
مباش بیهده گو بلبل خوش الحان شو
گهی خموش نشین گاه در تکلم باش
به رغم مدعیان همچو شمع اگر سوزی
میان آتش سوزنده در تبسم باش
هوای مسند شاهی چه میکنی اهلی
گدای گوشه نشین شو بصد تنعم باش
دمی بهر که بر آری دمی دگر گم باش
اگر هوای نشستن به صحبتی داری
درون میکده بنشین مصاحب خم باش
مباش بیهده گو بلبل خوش الحان شو
گهی خموش نشین گاه در تکلم باش
به رغم مدعیان همچو شمع اگر سوزی
میان آتش سوزنده در تبسم باش
هوای مسند شاهی چه میکنی اهلی
گدای گوشه نشین شو بصد تنعم باش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
