هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از بی‌توجهی معشوق و رنج‌های عشق ناکام می‌گوید. او از ناز و غرور معشوق، بی‌اعتنایی‌هایش و درد ناشی از این بی‌مهری سخن می‌گوید و در عین حال، خود را شیفته‌ای وفادار و حتی 'سگ رمیده' معشوق می‌خواند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه پیچیده و احساسات عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'سگ رمیده' و بیان درد عشق ناکام نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۸۸۷

میرم بدان تغافل و پروا نکردنش
وان خشم و ناز و چشم ببالا نکردنش

فریاد از آن نشستن و برخاستن بناز
و آن سرکشی و بند قبا وا نکردنش

پیداست از کرشمه عاشق گداز او
میل نگاه کردن و عمدا نکردنش

ای من سگ رمیدگی نو غزال تو
کز زیرکی است پیش کسی جا نکردنش

اهلی مگو که کشت مرا تیغ مدعی
مارا بکشت درد تماشا نکردنش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.