او در دل و چون باد صبا در بدرم من
پرسم خبر از غیر و ز خود بیخبرم من

شکر بر طوطی فکن و گل سوی بلبل
آتش بمن انداز که مرغ دگرم من

خلقی همه نزدیک و تو مپسند که از دور
چون صورت دیوار بحسرت نگرم من

من مور ضعیفم دگران طایر بامش
رحمی بکن ای بخت که بیبال و پرم من

ایگل سر بازار توام در غم او نیست
گر یوسف عهدی که بهیچت نخرم من

بوی گل مقصود ز باد سحر آید
چون بلبل از آن مست نسیم سحرم من

چون اهلی اگر جامه دریدن دهدم دست
نامردم اگر جامه جان را ندرم من