در چمن با کف رنگین قدح ای گل زده یی
ناخنی بر دل صد پاره بلبل زده یی

رویت افروخته از آتش می با خط سبز
آه ازین شعله که در خرمن سنبل زده یی

حالم از درد تو بد نیست ازین شیوه بدست
که تو میدانی و عمدا بتغافل زده یی

در دلم میخلد از سوزن عیسی خاری
که بمژگان ره ارباب توکل زده یی

عاشقی کار تحمل بود از جور منال
صبر کن اهلی اگر لاف تحمل زده یی