خودستایی عیب درویشان بود
لیک اگر پرسی ز فضل اندوزیم

سامری در پیش من گوساله ایست
کزید بیضاست سحر آموزیم

عیسی ام در نطق و از تجرید نیست
سوزنی تا چاک دامان دوزیم

با هنر حرمان عجب داغیست سخت
ای فلک تا کی بحرمان سوزیم

نیستم فیروزه ای چرخ فلک
کز پس مردن دهی فیروزیم