۱۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

مکن شهوت که بی مغزی است هرچند
که گرد شاهدان نغز گردی

شد آب پشت و مغز مهره توست
چو شهوت پرکنی بی مغز گردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.