هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر درد و رنج ناشی از عشق است که مانند خاری در جان ریشه دوانده و جدا کردن آن بدون آسیب رساندن به خود غیرممکن به نظر می‌رسد. شاعر از تلاش برای رهایی از این عشق و پیامدهای آن سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوع درد و رنج ناشی از عشق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۱۷
خار خاری که بجان ریشه زد از عشق گلی
کی بقطع نظری از هوش وی برهی
صدره از وی ببری سر زند از دل دگرت
تارگ و ریشه اش از جان نکنی کی برهی
کی بقطع نظری از هوش وی برهی
صدره از وی ببری سر زند از دل دگرت
تارگ و ریشه اش از جان نکنی کی برهی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
