هوش مصنوعی:
این متن شعری است که حسد و عشق را در قالب تصاویر طبیعی مانند گل، ذره و مرغ دل توصیف می‌کند. حسد از صفای معشوق می‌کاهد، اما عشق و اشتیاق همچنان در دل‌ها جریان دارد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک حسد و عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۴۴
آنی که حسد مه از صفای تو برد
گل پیرهن صبر برای تو درد
چون ذره که جوشد بهوا داری مهر
مرغ دل خلق در هوای تو پرد
گل پیرهن صبر برای تو درد
چون ذره که جوشد بهوا داری مهر
مرغ دل خلق در هوای تو پرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
