۱۱۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۷۲

عشقت که زغم رشته جانم گسلد
هرگز نفسی بحال خویشم نهلد

هر چند که سر بسر جهان خار غمست
خاری ندمد که در دل من نخلد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.