۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲۹

دوش از غم عمر رفته در منزل خویش
در فکر فرو شدم دمی با دل خویش

از حاصل عمر در کفم هیچ نبود
شرمنده شدم ز عمر بیحاصل خویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.