هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم گذشته و بی‌حاصلی عمر خود سخن می‌گوید و از این که در پایان عمر، دستاوردی ندارد، احساس شرمندگی می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث ایجاد سردرگمی یا نگرانی شود. همچنین، موضوعات مرتبط با پشیمانی و بی‌حاصلی عمر برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۴۲۹
دوش از غم عمر رفته در منزل خویش
در فکر فرو شدم دمی با دل خویش
از حاصل عمر در کفم هیچ نبود
شرمنده شدم ز عمر بیحاصل خویش
در فکر فرو شدم دمی با دل خویش
از حاصل عمر در کفم هیچ نبود
شرمنده شدم ز عمر بیحاصل خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
