۱۱۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲۸

دل همچو چراغ روغن از خون بودش
آن به که چراغ روغن افزون بودش

گر روغن این چراغ شهوت ریزد
خود گو که چراغ زندگی چون بودش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.