هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و وفاداری خود سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند قند و شکر، عمق احساساتش را بیان می‌کند. او حاضر است برای اثبات عشقش حتی سوگند بخورد و رنج‌های عشق را با جان و دل بپذیرد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتر نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و مفاهیم برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۴۹۲
ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم
باور نکنی بیا که سوگند خوریم
ای کان نمک بی شکر لعل تو چند
دندان بجگر نهیم و خون چند خوریم
باور نکنی بیا که سوگند خوریم
ای کان نمک بی شکر لعل تو چند
دندان بجگر نهیم و خون چند خوریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
