هوش مصنوعی: شاعر از رنج و درد زندگی خود می‌گوید و احساس می‌کند که تقدیرش مانند آتشی است که دلش را می‌سوزاند. او با اشک‌هایش نمی‌تواند این درد را تسکین دهد و از زمانی که به دنیا آمده، مانند شمعی در حال سوختن و نابودی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق فلسفی و عاطفی مانند درد، تقدیر و مرگ است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع مفاهیم برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۴۹۳

من سوخته دل ز آتش تقدیرم
وز آب دو دیده کی بود تدبیرم

زان دم که چو شمع زندگی یافته ام
میسوزم و میگدازم و میمیرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.