هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش و توصیف جمال و کمال حضرت محمد (ص) و جایگاه والای ایشان در عالم هستی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، عظمت و برتری پیامبر اسلام را در مقایسه با دیگر پیامبران و موجودات عالم بیان می‌کند. همچنین، عشق و ارادت خود را به ایشان و خاندانشان (آل محمد) ابراز می‌دارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی و ادبی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در ستایش حضرت رسول (ص)

ماه فروماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد

قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمد

وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت
لیلهٔ اسری شب وصال محمد

آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد

عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد

وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد

همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد

شمس و قمر در زمین حشر نتابد
نور نتابد مگر جمال محمد

شاید اگر آفتاب و ماه نتابند
پیش دو ابروی چون هلال محمد

چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمی‌گیرد از خیال محمد

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - برگشت به شیراز
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - در ستایش قاضی رکن‌الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.