هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های یک محفل و حضور معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند شمع، سرو، گل، و نخل، زیبایی معشوق و فضای محفل را به تصویر می‌کشد. او از تشبیهات مختلف برای توصیف چهره، قامت، و حرکات معشوق استفاده می‌کند و فضایی عاشقانه و پرنشاط را خلق می‌نماید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌های شعر نیاز به آشنایی با ادبیات فارسی دارد.

بخش ۱۱ - آمدن شمع بمجلس

خوش آن دل کش بود محفل فروزی
خوش آن محفل که دارد دلفروزی

خوش آن روزی که با یاری سرآید
خوش آن شب کز درت شمعی در آید

درآمد شمع با روی درخشان
تو گویی تیغ زد خورشید رخشان

نهاده همچو شاهان تاج بر سر
روان شد تا فراز کرسی زر

چو کرسی خادمش بر فرش بنهاد
به کرسی پا چو ساق عرش بنهاد

به صورت گر چه شمعش نام بودی
بمعنی شاه ملک شام بودی

چه شمعی چشم بد از روی او دور
بسان حوریان سر تا قدم نور

نگویم شمع، سروی نو رسیده
قبای شمع سان در بر کشیده

ازین گلنار روی نازنینی
لبی با او چو لعل آتشینی

به قد نخلی روان سر تا قدم خوش
چو نخل موم بس موزون و دلکش

از آتش بر سرش تاجی زر اندود
زده مشکین اتاقه بر سر از دود

قدی چون سرو نازی برکشیده
عجب سروی که گل از وی دمیده

رخش گلگون ز تاب نار خوردن
عرق رفته ز رویش تا به دامن

نمودی زیر ده پیراهن او
رگ جان از لطافت در تن او

قدش چون نیشکر شیرین و دلجو
عجب شیرینی دلسوز با او

باین خوش منظری سرو روانی
بدو نظارگی چشم جهانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰ - آغاز داستان شمع و پروانه
گوهر بعدی:بخش ۱۲ - دیدن پروانه شمع را و عاشق شدن بر او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.