هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن از آزادی، عدالت، خیرخواهی و رضایت خداوند سخن گفته شده است. شاعر آرزو می‌کند که فرد مورد خطاب در هر مقامی که قرار گیرد، از ظلم و ستم در امان باشد و به بندگان خدا آزادی بخشد. همچنین، تأکید می‌شود که خشنودی خداوند و رعایت حقوق دیگران از ارزش‌های والا هستند.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و مذهبی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی مانند عدالت، آزادی و رضایت الهی دارد. بنابراین، مناسب سنین نوجوانی و بزرگسالی است.

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۴ - در ستایش

به خرمی و به خیر آمدی و آزادی
که از صروف زمان در امان حق بادی

به اتفاق همایون و طلعت میمون
دری ز شادی بر روی خلق بگشادی

به هر مقام که پای مبارکت برسد
زمانه را نرسد دست جور و بیدادی

بزرگ پیش خداوند بنده‌ای باشد
که بندگان خدایش کنند آزادی

بهشت گرچه پرآسایشست و ناز و نعیم
جز آن متاع نیابی که خود فرستادی

تو را سلامت دنیا و آخرت باشد
که بیخ خیر نشاندی و داد حق دادی

دعای زنده‌دلانت بلا بگرداند
غم رعیت و درویش بردهد شادی

خدای عزوجل از تو بنده خشنودست
وزان پدر که تو فرزند پرهنر زادی

ملوک روی زمین بر سواد منشورت
نهاده سر چو قلم بر بیاض بغدادی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۵۳ - در ستایش ترکان خاتون و پسرش اتابک محمد
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۵۵ - در پند و اندرز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.