هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از غالب دهلوی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به موضوعاتی مانند عشق، رنج، صبر، و تحول روحی می‌پرد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی متحول‌کننده یاد می‌کند و از داغ‌ها و رنج‌های آن سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند تسلیم در برابر عشق، تحمل سختی‌ها، و تغییر مسیر زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر به کار رفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

آهی به عشق فاتح خیبر کنیم طرح
در گنبد سپهر مگر در کنیم طرح

در فصل دی که گشته جهان زمهریر ازو
بنشین که آب گردش ساغر کنیم طرح

تا چند نشوی تو و ما حسب حال خویش
افسانه های غیر مکرر کنیم طرح

ما را زبون مگیر گر از پا درآمدیم
از ما عجب مدار گر از سر کنیم طرح

هویی به چرخ دادن گردون برآوریم
عیشی به داغ کردن اختر کنیم طرح

خود را به شاهدی بپرستیم زین سپس
در راه عشق جاده دیگر کنیم طرح

از داغ شوق پرده نشینی نشان دهیم
در زخم رشک روزنه در کنیم طرح

از تار و پود ناله نقابی دهیم ساز
وز دود سینه زلف معنبر کنیم طرح

برگ حلل ز شعله و آذر به هم نهیم
پیرایه از شراره و اخگر کنیم طرح

از زخم و داغ لاله و گل در نظر کشیم
از کوه و دشت حجله و منظر کنیم طرح

از سوز و ساز محرم و مطرب کنیم جمع
از خار و خاره بالش و بستر کنیم طرح

آیین برهمن به نهایت رسانده ایم
غالب بیا که شیوه آزر کنیم طرح
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.