بیا و جوش تمنای دیدنم بنگر
چو اشک از سر مژگان چکیدنم بنگر

ز من به جرم تپیدن کناره می کردی
بیا به خاک من و آرمیدنم بنگر

گذشته کار من از رشک غیر شرمت باد
به بزم وصل تو خود را ندیدنم بنگر

شنیده ام که نبینی و ناامید نیم
ندیدن تو شنیدم شنیدنم بنگر

دمید دانه و بالید و آشیانگه شد
در انتظار هما دام چیدنم بنگر

نیازمندی حسرت کشان نمی دانی
نگاه من شو و دزدیده دیدنم بنگر

اگر هوای تماشای گلستان داری
بیا و عالم در خون تپیدنم بنگر

جفای شانه که تاری گسسته زان سر زلف
ز پشت دست به دندان گزیدنم بنگر

بهار من شو و گل گل شگفتنم دریاب
به خلوتم بر و ساغر کشیدنم بنگر

به داد من نرسیدی ز درد جان دادم
به داد طرز تغافل رسیدنم بنگر

تواضعی نکنم، بی تواضعی غالب
به سایه خم تیغش خمیدنم بنگر