هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و غنایی از حافظ است که در آن شاعر از حالات روحی و عرفانی خود سخن می‌گوید. او از لذت‌ها و رنج‌های زندگی، عشق، شراب، و مفاهیم عمیق عرفانی مانند سعی آدم، نقش خاتم، و اسم اعظم صحبت می‌کند. شاعر با زبانی رمزآلود و پر از ایهام، مخاطب را به تفکر و تأمل دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و غنایی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند شراب و عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۰۶

داغ تلخ گویانم لذت سم از من پرس
محو تندخویانم حیرت رم از من پرس

موجی از شرابستم لختی از کبابستم
شور من هم از من جوی سوز من هم از من پرس

نیست با غنودن ها برگ پر گشودن ها
از عدم برون آمد سعی آدم از من پرس

نفس چون زبون گردد دیو را به فرمان گیر
محرم سلیمانم نقش خاتم از من پرس

ای که در دل آزاری بیش را کم انگاری
در شمار غمخواری بیشی کم از من پرس

بوسه از لبانم ده عمر خضر از من خواه
جام می به پیشم نه عشرت جم از من پرس

تیغ غمزه با اغیار آنچه کرد می دانی
خنجر تغافل را تیزی دم از من پرس

خلد را نهادم من لطف کوثر از من جوی
کعبه را سوادم من شور زمزم از من پرس

ورد من بود غالب یا علی بوطالب
نیست بخل با طالب اسم اعظم از من پرس
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.