هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از رنج‌ها و اندوه خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به دردهای او توجه کند. او بیان می‌کند که با وجود عشق و فداکاری‌های بسیار، توجه معشوق به او اندک است. شاعر امیدوار است که معشوق با شنیدن سخنانش، از او دلجویی کند و به رنج‌هایش پایان دهد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی عمیق و ظرافت‌های ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۳۵

سبکروحم بود بار من اندک
چرا نشماری آزار من اندک

تنم فرسوده در بند تو بسیار
دلت بخشوده بر کار من اندک

از این پرسش که بسیارست از تو
شد اندوه دل زار من اندک

همانا زان حکایتها که دارم
شنیدستی ز غمخوار من اندک

ز خاصانت گرامی گوهری هست
که می داند ز اسرار من اندک

سر کوچک دلیهای تو گردم
که آسان کرده دشوار من اندک

برآیی از نورد موج تشویر
نهی گر دل به گفتار من اندک

مدان کز دستبرد تست گر هست
متاع صبر در بار من اندک

وجودم خوان یغما بود غم را
تو هم بردی ز بسیار من اندک

نگویم تا نباشد نغز غالب
چه غم گر هست اشعار من اندک؟
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.