هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و اشتیاق خود به حضرت اعلی سخن می‌گوید، از درد هجران و غم می‌نالد، و خود را شاعری ظریف و شریف معرفی می‌کند. او جذب الفت و محبت حضرت اعلی شده و از خاک پای سمند او به عنوان نماد تواضع یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار است. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است نیاز به دانش ادبی و عرفانی داشته باشند.

شمارهٔ ۲۵۰

آسمان بلند را میرم
ابر کحلی پرند را میرم

می فریبد مرا به بازیچه
دل زار و نژند را میرم

شوری اشک در نظر خوارست
تلخی زهرخند را میرم

شحنه مدح حضرت اعلی است
سخن دلپسند را میرم

سر راهش نشستنم هوس ست
خاک پای سمند را میرم

ره نشین ویم زهی توقیری
طالع ارجمند را میرم

جذب الفت به سوی وی کشدم
این نوآیین کمند را میرم

می کند رخنه در جگر غم هجر
این جگر در کلند را میرم

شاعرم منشیم ظریف و شریف
این اضافات چند را میرم

وایه جوید ز حضرت اعلی
غالب مستمند را میرم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.