هوش مصنوعی: این متن از دیوان حافظ است که به موضوعاتی مانند درد و درمان، ایمان و دانش، عشق، رنج‌های زندگی، و ناامیدی می‌پردازد. شاعر از بی‌پروایی روزگار، تناقضات زندگی، و از دست دادن نشاط و شادی سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند عصیان، خاموشی، و پریشانی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۶۳

درد ناسازست و درمان نیز هم
دهر بی پروا و یزدان نیز هم

اجر ایمان سود دانش گو مده
آن که دانش داد و ایمان نیز هم

شه ز بزمم گر براند غم کراست؟
فارغم از ننگ حرمان نیز هم

طاعتم می نگذرد اندر خمار
نیست باقی ذوق عصیان نیز هم

عشق و آن گه استعارات دروغ
ای دژم زخم و نمکدان نیز هم

من که هر دم بی اجل میرم همی
می توانم زیست بی جان نیز هم

رفته است از دل نشاط بزم و باغ
وان هوای ابر و باران نیز هم

خامشی تنها نه جان را می گزد
این نواهای پریشان نیز هم

آن که پندارند حافظ بوده است
غالب آشفته بود آن نیز هم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.