هوش مصنوعی: این شعر از غالباً به موضوعات عرفانی، اخلاقی و انسانی می‌پردازد. شاعر از شنیدن حقایق، خودشناسی، پذیرش دردها و رنج‌ها، و گوش دادن به سخنان ناگفته سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند عشق، فراق، و تسلیم در برابر تقدیر اشاره دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و فراق نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۹۹

حق که حقست سمیع ست فلانی بشنو
بشنو گر تو خداوند جهانی بشنو

لن ترانی به جواب ارنی چند و چرا؟
من نه اینم بشناس و تو نه آنی بشنو

سوی خود خوان و به خلوتگه خاضم جا ده
آنچه دانی بشمار آنچه ندانی بشنو

پرده ای چند به آهنگ نکیسا بسرای
غزلی چند به هنجار فغانی بشنو

لختی آیینه برابر نه و صورت بنگر
پاره ای گوش به من دار و معانی بشنو

هر چه سنجم به تو ز اندیشه پیری بپذیر
هر چه گویم به تو از عیش جوانی بشنو

داستان من و بیداری شبهای فراق
تا نخسبی و به پاسم ننشانی بشنو

چاره جو نیستم و نیز فضولی نکنم
من و اندوه تو چندان که توانی بشنو

زین که دیدی به جحیمم طلب رحم خطاست
سخنی چند ز غمهای نهانی بشنو

نامه در نیمه ره بود که غالب جان داد
ورق از هم در و این مژده زبانی بشنو
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.