۱۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵

هستم ز می امید سرمست و بس است
دارم سر این کلاه در دست و بس است

گر ارزش لطف و کرمی نیست مباش
استحقاق ترحمی هست و بس است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.