هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از دردها و رنجهای زندگی خود میگوید و بیان میکند که ساقی روزگار به او تنها شراب تلخ و زهر نوشانده است. او از سعادت و نحوست میگذرد و اشاره میکند که ناهید (زهره) او را با نگاههای غمانگیز و مریخ (بهرام) با قهر و خشونت از پای درآوردهاند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آنها به بلوغ فکری و تجربهی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده و اشاره به نمادهای نجومی مانند ناهید و مریخ ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار باشد.
شمارهٔ ۶۱
آنم که به پیمانه من ساقی دهر
ریزد همه درد و درد و تلخابه زهر
بگذر ز سعادت و نحوست که مرا
ناهید به غمزه کشت و مریخ به قهر
ریزد همه درد و درد و تلخابه زهر
بگذر ز سعادت و نحوست که مرا
ناهید به غمزه کشت و مریخ به قهر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.