هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از لحظاتی عاشقانه و بزمی می‌گوید که دوستش او را به باده‌نوشی دعوت می‌کند و سپس با ناز ورق مهر را می‌گرداند. چشم شاعر به عارضی (گونه‌ای سرخ از می) دوخته شده و دستش به دامن دوست که با ناز می‌افشاند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل اشارات به باده‌نوشی و روابط عاشقانه است که برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است نامناسب باشد.

شمارهٔ ۶۲

دی دوست به بزم باده ام خواند به ناز
وانگه ورق مهر بگرداند به ناز

چشم من و عارضی که افروخت به می
دست من و دامنی که افشاند به ناز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.