شمارهٔ ۶ - در سخای ممدوح گوید

با سرشگ سخای او کس را
ننماید بزرگ رود فرب

یاد کرد از لطیف طبعش بحر
گشت پر در و عنبر اشهب

باگران حلمش آشنا شد کوه
شد مکان عقیق و کان ذهب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
۲۶۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - خد و لب و دندان معشوق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷ - تعریف شمع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.