۲۳۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶ - از قصیده ای

شادی و بقا بادت و زین پیش نگویم
کاین قافیه تنگ مرا نیک به پیخست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - وله
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - از تغزلات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.