۲۵۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲ - قطعه در پند و اندرز

چرا نه مردم عاقل چنان بود که بعمر
چو درد سر کندش مردمان دژم گردند

چنان چه باید بودن که گر سرش ببری
بسر بریدن او دوستان خرم گردند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱ - قصیده فتح سومنات و مدح یمین الدوله محمود غزنوی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳ - تغزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.