هوش مصنوعی: شاعر از عشق سوزان خود می‌گوید که دودش دل و جانش را می‌سوزاند. او در حالی که عاشق است، در برابر معشوق خاضعانه به خاک می‌افتد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های شعری است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد.

شمارهٔ ۲۳ - تغزل

چه سود کند، که آتش عشقش
دود از دل و جان من برانگیزد

پیش همه مردمان و او عاشق
جوبنده بخاک بر به بجخیزد
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲ - قطعه در پند و اندرز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴ - از قصیده ای
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.