هوش مصنوعی:
این متن به توصیف عطا و بخشش بزرگی می‌پردازد که در زمان نیاز و تنگدستی، امید و پناهی برای افراد است. همچنین، از ترس از بخشندگی و یادآوری دست بخشنده‌ی خداوند، حتی خاک نیز دهان می‌گشاید و دریا آب در دهان می‌آورد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۴ - از قصیده ای
زهی بزرگ عطائی که در مضیق نیاز
امل پناه بدان دست درفشان آورد
ز بیم جود تو کان خاک در دهان افکند
ز یاد دست تو بحر آب در دهان آورد
امل پناه بدان دست درفشان آورد
ز بیم جود تو کان خاک در دهان افکند
ز یاد دست تو بحر آب در دهان آورد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳ - تغزل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵ - آیینه روی دوست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
