به جیپور گردید بانو دوچار
درآمد به پیکار آن نامدار

برو بریکی نیزه زد کز نهیب
شدش از بدن جان و پا از رکیب

به چنگال جیپال را دست برد
کمربند او را گرفت و فشرد

یکی کشته گشت و دگر را بخست
چورای آن چنان دید زآنجا بجست

به نزدیک زال آمد از رزمگاه
زبانو بر زال برد او پناه

زجا جست بانو گرفتش به بر
بدو گفت اکنون سپاهت ببر

سپردم به تو ملک هندوستان
به تخت بهی باش با دوستان

تورا شاه جیپال کهتر بود
زهرسه تو را پایه بهتر بود

ببوسید رای گزین تخت او
زجان،آفرین کرد بر تخت او

پس آنگه بزودی سپه را ببرد
دگربرزبان نام بانو نبرد

ز روم و ز چین و ز ترک و تتار
هرآن کس که بروی شد خواستار

چو با وی به کشتی بازپس
نبه مرد میدان او هیچ کس

«سرایندهٔ فرامرزنامه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir