کنون داستانی زایرانیان
شنو تا بگویم به روشن روان

زگردان ایران وبانو گشسب
به میدان دانش بتازید اسب

به میدان دانش سواری کنم
به عقل و خرد استواری کنم

زخود یادگاری گذارم به دهر
کزان هوشمندان بگیرند بهر

به الطاف خوانند تحسین من
که در دست دارم زجای سخن

سخن در جهان فرو زیب از تو یافت
چو خورشید نور سخن از تو یافت

که نطق تو تا نظم گوینده شد
زبان زبان آوران بنده شد.