هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از گناهان و اشتباهات خود ابراز پشیمانی می‌کند و از خداوند طلب بخشش و رحمت می‌نماید. او از گذر زمان و پیری خود شکایت کرده و از اینکه نتوانسته در جوانی به خوبی از فرصت‌ها استفاده کند، اظهار ندامت می‌کند. شاعر همچنین از شرمندگی در برابر افراد نیکوکار و ترس از رسوایی در روز قیامت سخن می‌گوید و از خداوند می‌خواهد که او را ببخشد و از گناهانش درگذرد.
رده سنی: 18+ این متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، موضوعاتی مانند پشیمانی از گناهان، ترس از قیامت و درخواست بخشش از خداوند، بیشتر برای بزرگسالان قابل درک و مرتبط است.

فی‌الموعظة

عیب علی و عدوان علی‌الناس
اذا وعظت و قلبی جلمد قاس

رب اعف عنی وهب لی مابکیت اسی
انی علی فرط ایام مضت اس

مرالصبا عبثا و ابیض ناصیتی
شیبا، فحتی متی یسود کراسی

یا لهف عصر شباب مر لاهیة
لا لهو بعد اشتعال الشیب فی راسی

یا خجلتا من وجوه الفائزین اذا
تباشرت، و بوجهی صفرة الیاس

سرائری یا جمیل الستر قد قبحت
عندی وان حسنت فی اعین الناس

یا حسرتی عند جمع الصالحین غدا
ان کنت حامل اوزاری و ادناسی

و هل یقر علی حر الحمیم فتی
لم یستطع جلدا فی حر دیماس

یا واعدالعفو عما اخطأوا و نسوا
سألتک العفو، انی مخطیء ناس

اذا رحمت عبیدا احسنوا عملا
فی‌الحشر یارب فارحمنی لافلاسی

واصفح بجودک یا مولای عن زللی
رغما لابلیس، لایشمت بابلاسی

واحشرن اعمی ان استو جبت لائمة
لا أفتضح بین جیرانی و جلاسی

ان یغفر الله لی من جرأة سلفت
فما علی‌الخلق یا بشرای من بأس
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ایضا فی الغزل
گوهر بعدی:فی‌الغزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.