هوش مصنوعی:
متن روایتگر داستانی است که در آن شخصیتی به نام «بدو» خطاب به فرد دیگری سخن می‌گوید. او از گذشته‌ی فقیرانه و ترسو بودن مخاطبش می‌گوید و اشاره می‌کند که چگونه با حمایت خود، او را به قدرت و ثروت رسانده است. همچنین به کشتن برادر و پدر برای پیشرفت مخاطب اشاره می‌شود و در نهایت از نقش خود به عنوان دایه و پرورش‌دهنده‌ی او سخن می‌گوید، اما تأکید می‌کند که این جایگاه با جایگاه یک پادشاه قابل مقایسه نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین پیچیده‌ای مانند قدرت، خیانت، کشتن اعضای خانواده و روابط سیاسی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است برای آنها نامناسب باشد. همچنین، زبان شعر کلاسیک و مفاهیم عمیق آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
بخش ۷۵ - پاسخ کوش به آتبین
بدو گفت کوش ای سبک مایه مرد
به گرد در پادشاهی مگرد
تو تا من نبودم چو روباه لنگ
نبودت شب و روز جایی درنگ
همه روز با بیم بگذاشتی
شب از جای دوشینه برداشتی
نبودت خورش سال و مه جز شکار
خور و خواب در بیشه و کوهسار
چه بود ار مرا نیز کردی بزرگ
که تو بیشه برداشتی همچو گرگ
چو من برکشیدم سر و سفت و یال
شدی شاه چین را بدان بی همال
که از بیشه در دشت و رود آمدی
برِ خسروِ چین فرود آمدی
دوباره شکستم سپاه پدر
توانگرت کردم به سیم و به زر
شدی بی نیاز از همه گونه چیز
برادر بکشتم ز بهر تو نیز
چو آگاه گشتم ز کار پدر
پدر بهتر از دایه ی بدگهر
مرا دایه بودی و پروردگار
گرامی ولیکن نه چون شهریار
چو پاداش خواهی بدین دایگی
چو پر مایه گشتی ز بی مایگی
چو نیواسب کشتم در این کارزار
از او به نباشد همانا سُوار
به گرد در پادشاهی مگرد
تو تا من نبودم چو روباه لنگ
نبودت شب و روز جایی درنگ
همه روز با بیم بگذاشتی
شب از جای دوشینه برداشتی
نبودت خورش سال و مه جز شکار
خور و خواب در بیشه و کوهسار
چه بود ار مرا نیز کردی بزرگ
که تو بیشه برداشتی همچو گرگ
چو من برکشیدم سر و سفت و یال
شدی شاه چین را بدان بی همال
که از بیشه در دشت و رود آمدی
برِ خسروِ چین فرود آمدی
دوباره شکستم سپاه پدر
توانگرت کردم به سیم و به زر
شدی بی نیاز از همه گونه چیز
برادر بکشتم ز بهر تو نیز
چو آگاه گشتم ز کار پدر
پدر بهتر از دایه ی بدگهر
مرا دایه بودی و پروردگار
گرامی ولیکن نه چون شهریار
چو پاداش خواهی بدین دایگی
چو پر مایه گشتی ز بی مایگی
چو نیواسب کشتم در این کارزار
از او به نباشد همانا سُوار
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۷۴ - جواب دادن آتبین کوش را و تمثیل نهنگ
گوهر بعدی:بخش ۷۶ - پاسخ آتبین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
